الگوی آسیب‌های ناشی از خشونت‌های بین فردی در افراد ارجاع شده به پزشکی قانونی شهر کرمان در طی سال‌های 1390 تا 1392

مقدمه: خشونت طیف وسیعی از مشکلات جسمی و روانی را ایجاد می‌کند و می‌تواند سبب آسیب‌های جدی و حتی مرگ شود. مطالعه حاضر به بررسی آسیب‌های ناشی از خشونت بین فردی در افراد ارجاع شده به پزشکی قانونی شهر کرمان در سال‌های 1390 تا 1392 پرداخت. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود‌. جمعیت آماری افرادی بودند که از شهریورماه 1390 تا شهریور 1392 به دلیل آسیب‌های ناشی از خشونت‌های بین فردی به پزشکی قانونی شهر کرمان ارجاع داده شدند. داده‌های دموگرافیک، نوع خشونت‌ و نوع آسیب در فرم داده‌ها ثبت شد‌. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 19 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت‌. نتا‌یج: اکثر افراد (2/62%) مرد با میانگین سنی 77/11±78/31 سال بودند. شایع‌ترین آسیب (7/51%) کبودی بود. خراشیدگی و ساییدگی (02/0P=)، جراحت (001/0P=) و آسیب‌های دندانی (006/0P=) در مردان؛ اما کبودی و اظهار تالم بدون آثار ظاهری در زنان (002/0P=) بیشتر بود. بیشترین محل آسیب در ناحیه سر و گردن (6/69 درصد) و کمترین آسیب در ناحیه تناسلی (6/1 درصد) بود. آسیب‌های قفسه سینه در مردان (008/0P=) و اندام فوقانی در زنان (01/0P=) بیشتر بود. بحث و نتیجه‌گیری: آسیب‌های ناشی از خشونت‌های بین فردی در مردان جوان از شیوع و شدت بیشتری برخوردار بود. با توجه به این که این آسیب‌ها بار زیادی از نظر اقتصادی و اجتماعی به افراد‌، خانواده و جامعه وارد می‌کنند، ارائه راهکارهای پیشگیرانه در این زمینه باید در برنامه‌ریزی‌های بهداشتی مورد توجه قرار گیرد.